poniedziałek, 24 października

Mądrość Jezusa nie podlega dyskusji, ale o Ewangelii debatować należy.

Często dostrzegam, nie zapominając kiedy została spisana, sporą dawkę naiwności. Może wynika to ze skrótowości czytań, z wyrwanych cytatów, a być może jest to fundament wiary? Naiwność?

Jedno słowo Jezusa i wszyscy zrozumieli, pojęli i nagle zaczęli się cieszyć. Czy to naiwne postawienie sprawy? Takie właśnie jest. Bo ile razy po słowach Jezusa więcej w ludziach było gniewu, niezrozumienia, zadufania? A tu nagle cud?

Cud uzdrowienia to jedno, ale reakcja na niego spłaszcza obraz. Zakłóca widzenie.

Diabeł nie stoi za każdą chorobą, bo takie postawienie sprawy uprawniałoby do obwiniania Boga i stawiania pytania: dlaczego nie uzdrawiasz wszystkich?

Jezus nie jest na zawołanie. Ale Ewangelia, a zwłaszcza jej rozumienie powinno wnosić w nasze życie więcej niż tylko recepty na sukces, na cud.

Spotkałem się dzisiaj z pewnym księdzem. Czterdzieści minut dobrej rozmowy. Zapamiętam jedno zdanie: Nie próbuj zrozumieć, spróbuj uwierzyć. Niby nic, niby już to słyszałem, a może nawet sam mówiłem. Ale w jego ustach zabrzmiało to szczerze i nie było ani karcące, ani też lekceważące. Było zrozumieniem mojej drogi. Drogi z Bogiem.

Łk 13, 10-17

Jezus nauczał w szabat w jednej z synagog. A była tam kobieta, która od osiemnastu lat miała ducha niemocy: była pochylona i w żaden sposób nie mogła się wyprostować.

Gdy Jezus ją zobaczył, przywołał ją i rzekł do niej: "Niewiasto, jesteś wolna od swej niemocy". Włożył na nią ręce, a natychmiast wyprostowała się i chwaliła Boga.

Lecz przełożony synagogi, oburzony tym, że Jezus w szabat uzdrowił, rzekł do ludu: "Jest sześć dni, w które należy pracować. W te więc przychodźcie i leczcie się, a nie w dzień szabatu".

Pan mu odpowiedział: "Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić? A tej córki Abrahama, którą szatan osiemnaście lat trzymał na uwięzi, nie należało uwolnić od tych więzów w dzień szabatu?"

Na te słowa wstyd ogarnął wszystkich Jego przeciwników, a lud cały cieszył się ze wszystkich wspaniałych czynów, dokonywanych przez Niego.