środa, 26 stycznia

Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki – powiedział Pan. Czy został wysłuchany?

Wiele ze Słów Pisma mówi o kapłaństwie i jest skierowana do kapłanów. A ci, jak my wszyscy, zagubieni. Czasami zapominają powiedzieć «Pokój temu domowi!». Zaczynają od pouczania, a nie nauczania.

Nie jestem jednak sędzią. Jestem wiernym, który z dystansem patrzy na duchownych. Sięgam więc dzisiaj po poezję księdza Jana Twardowskiego.

Zmartwienie

Jezu – martwił się proboszcz -

głosisz tylko prawdę

nie wyjeżdżasz na Zachód by kupić mieszkanie

w Rosji już zmiękło

a Ty wciąż w ukryciu

nie budujesz kościoła z pustaków

lecz z żywego serca

nie odkładasz na wszelki wypadek

jak Ty sobie dasz radę w życiu

Łk 10, 1-9

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych, siedemdziesięciu dwóch, i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: "Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.

Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście ze sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: «Pokój temu domowi!» Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swą zapłatę.

Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: «Przybliżyło się do was królestwo Boże»".