czwartek, 20 stycznia

Bawi mnie ta Ewangelia. To jakby opis Jezusa – gwiazdy popkultury.

Oburzonych nie zamierzam przepraszać, bo wiem, że Jezus ma poczucie humoru. Wielkie słowa, wielkie czyny, a jednak nie potrafię odgonić od siebie obrazu,w którym widzę Pana na łodzi i tłum chromych, zagubionych i zbiedzonych duchów.

Nie jestem przekonany, że wszyscy, którzy się tam pojawili byli napełnieni wiarą. W wielu na pewno tliła się nadzieja, w innych zwykła ciekawość.

Gwiazda popkultury nie zauważyłaby wszystkich, widziałaby tylko i wyłącznie tłum. Jezus – i o tym jestem przekonany – dostrzegł każdego. Nie oceniał, jak ja to robię. Miał dla każdego miłosierdzie, dlatego nawet zło oddało mu cześć.

Czy Jezus dzisiaj w łodzi chmur patrzy na nas wszystkich? Czy każdemu poświęca czas i serce? Czy każdego próbuję zrozumieć?

Jest we mnie NADAL wiara, że tak właśnie jest.

Mk 3, 7-12

Jezus oddalił się ze swymi uczniami w stronę jeziora. A szło za Nim wielkie mnóstwo ludu z Galilei. Także z Judei, z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu szło do Niego mnóstwo wielkie na wieść o Jego wielkich czynach. Toteż polecił swym uczniom, żeby łódka była dla Niego stale w pogotowiu ze względu na tłum, aby się na Niego nie tłoczyli. Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby się Go dotknąć. Nawet duchy nieczyste na Jego widok padały przed Nim i wołały: "Ty jesteś Syn Boży". Lecz On surowo im zabraniał, żeby Go nie ujawniały.