ZAWSZE rozumiałem i usprawiedliwiałem Tomasza. Dzisiaj, tak jak i on nie chcę uwierzyć w to, co się stało.
On w zmartwychwstanie, ja w śmierć.
On w zmartwychwstanie, ja w śmierć.
Panie, nie mogę rozważać słów świętego Jana zapominając o tragedii, która dotknęła moją Ojczyznę. Tragedii zmarłych, tragedii ich rodzin.
Chciałbym, aby to się nie stało! Chciałbym!
Panie CHCĘ MILCZEĆ. Chcę się modlić, lecz przychodzi mi to z trudem.
Panie – Daj Im Pokój Wieczny.
Panie – w dniu Miłosierdzia Bożego, ukój ból bliskich zmarłych, ukój ból narodu. Panie, ODMIEŃ TEN NARÓD.
J 20, 19-31
Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia. Tam, gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Jezus wszedł, stanął pośrodku i rzekł do nich: "Pokój wam!" A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: "Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam". Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: "Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane".
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: "Widzieliśmy Pana!". Ale on rzekł do nich: "Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę".
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: "Pokój wam!" Następnie rzekł do Tomasza: "Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym". Tomasz Mu odpowiedział: "Pan mój i Bóg mój!"
Powiedział mu Jezus: "Uwierzyłeś, bo Mnie ujrzałeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli". I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego.
Jezu ufam Tobie !
OdpowiedzUsuń