poniedziałek, 23 sierpnia

Znam kilku faryzeuszy. Mają się wspaniale i pysznią swoją obłudą.

Znam też siebie, który nie wstąpił w kręgi faryzeuszy, ale i mi nie brakuje obłudy w dążeniu do lepszego, do zwykłego – DO JUTRA, po prostu.

Oni głoszą kazania i mówią jak należy żyć. A ja nie wiem jak należy i czy w ogóle to właściwy wybór. Całą noc przyryczałem. Pierwszy raz Boże krzyczałem na Ciebie, a nie rozmawiałem. Pierwszy raz miałem pretensję i w szaleńczym monologu błagałem Cię, abyś odebrał mi życie. Pierwszy raz nie rozumieliśmy się.

I wtedy przyśnił mi się pewien człowiek, który przysięgał na Ołtarz, a swoimi czynami pluje na Niego codziennie i poczułem, że umarłem. Ja oddycham, przestałem żyć. To szaleństwo obłudy mnie zabiło.

Mt 23, 1. 13-22

Jezus przemówił do tłumów i do swoich uczniów tymi słowami: "Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi. Sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą.

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo obchodzicie morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami. 

Biada wam, przewodnicy ślepi, którzy mówicie: «Kto by przysiągł na przybytek, to nic nie znaczy; lecz kto by przysiągł na złoto przybytku, ten jest związany przysięgą». Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto? Dalej: «Kto by przysiągł na ołtarz, to nic nie znaczy; lecz kto by przysiągł na ofiarę, która jest na nim, ten jest związany przysięgą». Ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę? 

Kto więc przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim leży. A kto przysięga na przybytek, przysięga na niego i na Tego, który w nim mieszka. A kto przysięga na niebo, przysięga na tron Boży i na Tego, który na nim zasiada".