sobota, 19 marca

Czy widzimy kroki naszych dzieci, czy dostrzegamy boski ślad?

Rodzice nie zrozumieli Jezusa, a czy ja pojmuję postępowanie Jego Ojca?

Kiedy się starasz zapomnieć

pamięta

kiedy nie możesz zasnąć

czeka aż się obudzisz

kiedy nie myślisz wracać

wygląda ciebie

kiedy nie widzisz wyjścia

każe otwierać wrota

kiedy umierasz z głodu

poleca nakrywać stoły

kiedy się kulisz w łachmanie

wybiera dla ciebie szatę

gdy mówisz wstanę i pójdę

rusza naprzeciw

gdy trzesz oczy jak suche kamienie

płacze nad tobą

kiedy nie śmiesz wyciągnąć ręki

oplatają cię jego ramiona

gdy twój brat wspomni żeś odszedł

odpowie że właśnie wróciłeś

(przypowieść o Ojcu, Janusz St. Pasierb)

Łk 2, 41-51a

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.

Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: "Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie". Lecz On im odpowiedział: "Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?" Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.