UROCZYSTOŚĆ ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW PIOTRA I PAWŁA

Piotr i Paweł. Jakże inni, jakże podobnie. Jakże ludzcy...

Obaj walczyli ze swoimi ludzkimi ułomnościami. Obu uleczył Jezus. Oświecił ich swoją miłością.

Piotr zaparł się Pana w chwili sądu, Paweł nienawidził chrześcijan i gdy oślepł... odzyskał siebie.

Miłosierny Jezu pozwól mi wrócić do siebie.

Niech kłęby moich myśli nie pogrążają się w ciemności, niech przegra we mnie zło, niech zwycięski będzie Twój blask.

To nie koncert życzeń, to nie lista sprawunków. To moja walka o Ciebie, to moja walka o siebie.

J 21, 15-19

Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: "Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?" Odpowiedział Mu: "Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham". Rzekł do niego: "Paś baranki moje".

I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: "Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?" Odparł Mu: "Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham". Rzekł do niego: "Paś owce moje".

Powiedział mu po raz trzeci: "Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?" Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: "Czy kochasz Mnie?" I rzekł do Niego: "Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham". Rzekł do niego Jezus: "Paś owce moje.

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz". To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga.

A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: "Pójdź za Mną!"