poniedziałek, 11 stycznia

Łowić ludzi. Mieć sieć. Być szczęśliwym nawet z jeden złowionej ryby, dobrej myśli, niezwykłego uczynku.

Tym razem to Ewangelia świętego Marka nawiązuje do niezwykłego zachowania uczniów Chrystusa. Zostawili wszystko, co było ważne dla nich do tej pory, by uzyskać wszystko, co nieznane, co daje wolność, zbawienie i miłość Pana.

Nigdy nie chciałem nauczać, ale chcę się uczyć. Czuję, więc, że jestem zagubioną rybą z ławicy, ta która świadomie wpadła w sieć, która oddała się Panu i Jego uczniom.

NIE ZAWSZE jestem pewien, że obrałem dobry kierunek, ale coraz częściej dopada mnie myśl, że nie miałem wyjścia. I nie jest to desperacja, ucieczka, zatracenie, głupota. To świadomy wybór, właściwa droga.

Poniósł mnie prąd, przed którym beznadziejnie i niepotrzebnie broniłem się przez lata…: moich porażek i wygranych. Tylko czy zawsze dobrze i właściwie oceniałem, – co jest, CZYM? Czy porażki zawsze nimi były, a czy wygrane nie okazywały się w konsekwencji elementem, kostką domina, która pociągała mnie w dół?

Panie, ja syn T. i B – ojciec W. i Sz. wsiadam do Twojej łodzi i staram się rozsupłać, oczyścić swoją sieć. Życie. Ufam Panu i Jego wyrokom. Czekam na zadania i właściwe Tobie, rozwiązania.

Mk 1, 14-20

Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: "Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię".

Przechodząc brzegiem Jeziora Galilejskiego ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do niech: "Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi". I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. 

Idąc nieco dalej ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.